Gisteren was – na een jaartje van afwezigheid – de beau monde weer present in Castello Grinzane Cavour (Piemonte). Een elitepubliek, sterrenchefs, talrijke prominenten vulden de historische zaal, naast natuurlijk de vele journalisten die ter plekke of via de geschreven pers verslag uitbrengen. Een rechtstreekse streamingverbinding met Hong Kong resulteerde in de aankoop van een tweelingtruffel of met de officiële benaming een tuber. Vanuit het in Hong Kong gesitueerde restaurant “8 e ½”, van Italiaans restaurateur Umberto Bombana, kwam het bod van een bekende schrijfster die 90.000 € neertelt voor 950 gr “tuber”. In totaal kwam voor de overige vijf loten nogmaals 150.000 € binnen en nog eens 25.000 € voor unieke verzamelstukken Barolo- en Barbaresco-wijn, wat duidelijk aantoont dat de Aziatische markt een zeer snel groeiende interesse heeft en dat alles superkwaliteit vertegenwoordigt.

Vanuit de geïnteresseerden uit de Langhe regio zelf werd er 34.200 € opgehaald voor loten tussen de 250 en 400 gram. Maar wat valt er eigenlijk te vertellen over de “tuber magnatum”, de witte truffel?

Pas in de jaren 1900 verwerft de witte albatruffel naam en faam door de gigantische promotiestunt die Giacomo Morra onderneemt als eigenaar hotel/restaurant waarbij hij een exemplaar opstuurde naar wereldbekende wereldleiders, acteurs en artiesten, meteen ook de aanleiding om hem in 1933 te benoemen tot “Koning van de Truffel” in de Times. Hij was eigenlijk diegene die de truffelverkoop in Alba in het leven geroepen heeft.

Er zijn zes truffelsoorten die elk in een bepaalde periode gevonden worden in de Piemontese bos- en hazelnotenterrreinen: bianco pregiato (15 sept tot 31 jan), nero pregiato (15 nov tot 15 maart), scorzone (15 juni tot 30 aug), morzuolo (15 jan tot 30 april), invernale (15 dec tot 15 maart) e nero liscio (1 okt tot 31 dec). Het “waar” is vrij duidelijk: Overal in bossen en niet-gecultiveerde grond, zeker niet op privégronden, en in bosrijke gebieden, die minder dan vijftien jaar als dusdanig erkend zijn.

De truffelhond – overigens quasi nooit een rashond – wordt al vanaf zes weken oud getraind voor zijn latere functie. Een teef is klaar voor het grote werk op de leeftijd van één jaar, een reu heeft twee en half jaar opleiding nodig vooraleer hij klaar is. De truffelhond is eigenlijk de echte held, in tweede instantie pas de truffelhunter. De truffelhond wordt beloond volgens het traditionele patroon van een hondenopleiding: “You do something for me, You will get a biscuit in return”. Geen truffel, geen koekje.

De volledige levensloop van de truffel, van sporen tot echte truffel, verloopt onder de grond. Eenmaal hij naar boven komt, zal hij enkel verouderen en beslist geen groeiproces meer meemaken. Zo hoog een boom is, zo ver kunnen zijn wortels groeien. Zo kan er dus uiteindelijk een truffel gevonden worden.

Met 4.000 truffelhunters in Piemonte, die elk jaar betalen voor hun licentie, levert dit een aardige som op. Tot 17 nov 2013 loopt nog de Beurs van de Witte Albatruffel, maar ook daarna kunt u nog genieten van dit "elitegoedje".